Yaşamın kıyısında donakalmışsam

Kalemim kırılmıştır

Kırağı düşmüştür hayallerime

Geviş getirmektedir yüreğim

Bir denklemin tam ortasındayım

X’lerim kaçmış, y’lerim kabinede

Çıktığım hiçbir eşitlik yok

Adalet çalsın kapımı isterim

Bir sofralar vardır gülemediğim

Yalnızlık servis edilen

Bir de kalbimim bağcıkları çözülmüştür

Ondan tökezlerim dönemeçlerde

Silgisini kaybetmiş bir kız çocuğum ben

O yüzden iki kere iki sonsuzluk eder dünyamda

İç açılarımın toplamı hep ölümdür

Hayatın karesi hikmet çıkar tüm eylemlerimde

Eyvahlarımla yaşayın anneler

Yaşayın ve nefes aldırın hayata

Huzurunuz bakî, hüznünüz mübarek

Dualarınız daim…

Benim umutlarım

Anamın mezarında SELVİ oldular.

Hümeyra Kadıoğlu